پوتـــــــــرا جـایا

پوتراجایا شهری در 25 کیلومتری کوالالامپور که پایتخت اداری و سیاسی مالزی محسوب می شه شهری که ماهاتیر محمد چهارمین نخست وزیر مالزی در طی ده سال بنیان کرده .................

بقیه در ادامه مطلب

همیشه دلم می خواست پوتراجایا برم اما نشده بود اینقدر یه ریز به دانیال می گفتم من چند بار رفتم کوالالامپور تو منو پوتراجایا نبردی این دفعه گفت بیا بریم که دیگه دست از سرم برداری .

پوتراجایا شهری در 25 کیلومتری کوالالامپور که پایتخت اداری و سیاسی مالزی محسوب می شه شهری که ماهاتیر محمد چهارمین نخست وزیر مالزی در طی ده سال بنیان کرده این شهر پل های زیاد و قشنگی داره که ماهاتیر محمد در زمان رییس جمهور خاتمی سفری به ایران و از جمله اصفهان داشته و از پل خواجو خوشش میاد و به همین خاطر یه پل شبیه خواجو تو پوترا جایا می سازن .

در کل شهر پوتراجایا خیلی تمیز بود و آروم از اون جاهایی که با دیدنش آرزو کردم که ای کاش اینجا زندگی می کردم

این هم عکسه یه ساختمونی که توی راه گرفتم بالاش نوشته شده بود محکمه احتمالا همون دادگاه خودمون باید باشه !!!

بعد راهی مسجد معروف پوترا شدیم ،وقتی به مسجد رسیدیم کنارش ساختمان نخست وزیری با گنبد فیروزه ای خودنمایی می کرد .

یه میدون بزرگ که در یک سمتش مسجد ی با گنبدی صورتی رنگ با طرحهای زیبا قرار داشت که تضاد رنگ صورتی در کنار آبی آسمون قشنگ ترش می کرد .. جلوی در مسجد با شنل های آبی پوشش همه رو مناسبه خونه خدا می کردن و چقدر این لباس مورد توجه همه قرار می گرفت و همه توریست ها حتما باهاش عکس می نداختن

توریست ها علاوه بر اینکه حتما با شنل هاشون عکس می گرفتن حتما از پسره ما هم عکس می گرفتن

مسجد بزرگی بود که تقریبا از همه طرف باز بود وصدای باد داخل مسجد می پیچید . چلچراغهای مدرن و زیبا ، سنگهای تمیز و براق ، پنجره های مشبک چوبی و نوری که از بین روزنه ها به داخل می تابید ، صدای پرندگان و تمیزی بیش از حد از نکات قابل دید این مجموعه بود .

یکی از چیزهایی که به زیبایی این مسجد می افزود قرارگرفتن اون در کنار دریاچه بود . عکس مسجد توی آب منعکس می شد و زیباییش رو دو برابر می کرد . اصلا نصف مسجد توی آب بود . خب معلومه که آدم کیف می کنه توی همچین مکانی معبودشو عبادت کنه

این هم از میکاییل ما در کنار خادمین مسجــــــــــــد

تا حدود ساعت سه تو مسجد بودیم که دیگه قار و قوره شکممون و بی قراری های میکاییل بهمون اجازه نمی داد بیشتر اونجا بمونیم و راهی شهر شلوغ کوالالامپور شدیم ...