یه بازی وبلاگی !!!

به یه بازی دعوت شدم !!! اونم یه بازی وبلاگی ؟؟؟

تا حالا شده ندیده عاشقه کسی بشین کسی که حتی صداش رو هم نشنیده باشین نمی دونم برای شما پیش اومده یا نه اما من برام خیلی پیش اومده این دوساله به لطفه وبلاگم من این حس رو بارها تجربه کردم و چـــــــــــــــــــــــــــــــــــــقدر این حس رو دوست دارم من عاشقه تک تک دوستای خوبم هستم

وقتی دو سال پیش تصمیم گرفتم اینجا رو برای مهمونه تازه وارده قلبم بسازم فقط می خواستم جایی باشه حرفای دلم رو باهاش در میون بذارم ؛ بگم که چقدر واسم عزیزم و همه تلاشهامم بیشتر از دو خط نوشته نبود اما بلاخره به روزایی رسیدم که تنها مونسه تنهایی هام همینجا شد آدمهایی که خط به خط نوشته های منو می خوندن از نبودنم دل نگرون می شدن با شادی هام خوشحال و با غصه هام ناراحت چه حس متقابلی !!! درست مثله من که اگه یک روز دیر بیان به قول معروف چشمم به دره که بیان یه نظری بذارن با حرفاشون دلم باز بشه دارم فکر می کنم این وبلاگ شده بیشتر به اسم میکاییل و به کام من

از اینکه بر میگردم می بینم دو سال پیش این موقع من چی فکر می کردم یا چه احساسی داشتم یا از روزهایی که خیلی قشنگن اما به سرعت گذارا مثله روزای بارداری یا وقتی که میکاییل خیلی کوچولو بود و من الان چیز زیادی تو ذهنم نمونده اما خیالم راحته که همه رو مکتوب اینجا دارم خیلی خیلی خوشحالم و مصمم می شم که همچنان ادامه اش بدم.

اینجا رو دوست دارم اینجا خودمم خوده واقعی ام نه کمتر نه بیشتر منم و دلمو و همه شماهایی که نوشته های منو دنبال می کنین .

دوست نازنینم مامان کوروش قشنگم ممنونم که منو به این بازی دعوت کردی که سه تا از دلیل هامو برای ساختن وبلاگم بگم اگه شما هم دوست دارین می تونین به زنجیره این حلقه بپیوندین