همه هســــــتی من

ظرف شستنه من هم واسه خودش داستانیه قبلنا می اومدی می چسیبیدی به شلوارمو گریه می کردی جدیدا که میای پا بلندی می کنی ببینی چه خبره اگه هم بتونی دستتو دراز می کنی و چیزی برمی داری یا اینکه می ری روی سطل برنج وایمیسی تا منو ببینی ، که صد بار سطله چپه شده و تو هم باش افتادی امشب یه به فکرم رسید برم صندلی حموم رو که هیچ وقت هم ازش استفاده نکردیم بیارم صندلی رو وسطه پاهام فیکس کردم تو رو گذاشتم روش چقدر هر دو خوشمون اومد دستت رو می گرفتی زیر آب قاشق برمی داشتی لیوانو آب می کردی آخرش که شد دیدم اسکاچ رو از من گرفتی و شروع کردی به مالیدن روی دره قابلمه ؛ قوربونه اون دستای کوچولوت برم من خـــــــسته نبا...

از هر زاویه دیدمت بیشتر عاشقت شدم ... یکی از بهترین اسباب بازی ها همین سه تا قابلمه اس که می شه باهاش مفهوم کوچیک ؛ بزرگ رو یاد بگیری اینجا هم که داری سی دی هاتو با هدفن گوش می دی پسره خوش اخلاقه من وقتی که چیزی برخلاف میلش باشه وقتی هر پرنده ایی رو می بینی دستاتو میاری جلوی دهنت و می خوای ادای نوک پرنده ها رو دربیاری نشانه اتمام هر چیزی   پسرم تشنه شه خوووووو تا حالا ماه آسمون دیدین ؟؟؟ یواش بابا !!! چقدر متفکرانه !!! واکنشت با دیدن پیشی - میاووووووو...

این قانون می گه انرزی از بین نمی ره بلکه از شکلی به شکله دیگه تبدیل می شه .............. این قانون می گه انرزی از بین نمی ره بلکه از شکلی به شکله دیگه تبدیل می شه که کاملا درست و صحیحه و من روزی چند بار این قانون رو به عینه می بینم لباسهای داخله کمد که طبقه پایینش ماله باباست به سرعت توسط تو به پشته سرت پرتاب می شه وقتی همشون بیرون اومدن یه نفس راحتی می کشی میای می شینی انگار که یه وظیفه سنگینی که روشه دوشت بود رو انجام دادی شروع می کنم به جمع کردن لباس ها می بینم با سرعته تمام رفتی سراغه کشوها و محتویات اونا رو می ریزی بیرون میام سراغه جمع کردن کشوها میری در کابینت و قابلمه ها رو در میاری و به این ترتیب قانون پای...

چند شب با یکی ازهمکلاسی های دورانه دانشگاهم چت می کردم می خواستم بدونم اگه بخوام برای ارشد بخونم چی بخونم بهتره بهم می گه: ای ول آفرین به پشتکارت بجایی اینکه شبا بری کلوپ می خوای درس بخونی منو می گی اینجوی بهش گفتم چی فکر کردی ؟؟؟؟؟؟؟؟ آره من شبا تا حدودای پنج صبح تو کلوب می رم اما نه اون کلوبی که تو فکر می کنی کلوب نی نی سایت مامانای شهریور نود این اون کلوبی که من شبا تا دم دمای صبح می رم با خودم فکر کردم ببین آدما چی فکر می کنن بش گفتم من الان سه ساله اینجام اما حتی از دره کلوبی رد نشدم تازه شما اگه عروسی یا مهمونی هم می رین خدا رو شکر که ما اونم نمی ریم . دیروز باخبر شدیم که علی الظاهر ارز دانشجویی رو هم قطع کردن باب...

دارم با خودم فکر می کنم بهتره اسم وبلاگم رو عوض کنم و بذارم یادداشتهای یک مامانه پر حرف اما گفتم تا تنور داغه نون بعدی رو هم بچسبونم مدتیه خیلی فکر تو کله ام وول می خوره بهتر دیدم که از مصاحبته همتون و تحقیقاته گسترده خودم یه نتیجه گیری اخلاقی کنم این روزا با آدمهای مختلفی دوست شدم به جبر تنهایی اینجا و قحطی آدم چند نفری که اینجا بودن بهتره از من پیدا نکردن و شدم سنگ صبرشون . با خیلی ها هم دورادور و اینترنتی حرف زدم هر کی مشکلی داشت و به یه نتیجه مهم رسیدم همونی رو که تو کتاب مردان مریخی و زنان ونوسی خونده بودم برام ملموس شد اهالی مریخ که کاملا با ما ونوسی ها فرق دارن و رفتارهای عجیب و غریب و نوبرانه شون مصداق کامل همون ضرب ا...

یه کوله نقره ایی - صورتی چند تا دفتر نو که بابام برام از فروشگاه قدس خریده مانتو شلواره سورمه ایی که دوخت و دوز اشیه یه رادیو روشن که تو هفت صبح یه ریز داره حرف می زنه بابام که گوشه میز ناهار خوری نشسته و صبحانه می خوره به اخبار گوش می ده ، اشی هم داره تند تند لقمه می گیره که یه وقت خدایی نکرده از گشنگی هلاک نشم ، منی که با بی میلی می خورم و وقتی می خوام برم بابام مثل همیشه میگه : بابا برو به امیده خدا و یه قرانی که از زیرش رد می شم و راهیه کوچه هایی می شم که از برگهای زرد و نارنجی پر شده ........... این بساطه هر سال اول مهره منه که یاده اون روزا تو دلم چه غوغایی می کنه روزهایی که همه آرزوم این بود که بزرگ بشم چقدر دلتنگ پاییز...

امروز جای همه تون خالی ............ ناهار غذای لذیذ داشتیم یعنی همون آبگوشت از دیشب نخود لوبیا شو خیسوندم با گوشت و سیب زمینی و گوجه از صبح گذاشتمشون تو همون پلوپز پارس خزر معروف یواش یواش بپزه فقط درجه اش که آف می شد دوباره می رم از اول می چرخونمش ساعت دو که شد بابایی زنگ زد : سلام قوربونت ؛ بچه ها اومدنم سراغم بریم ناهار من باهاشونم می رم از اون ور هم می رم کلاس و فوتبال گفتم نگرانه من نشید تو غذاتو بخور و بعدش قطع کرد با خودم گفتم چقدر هم من نگران می شدم ، تازه جمله شو رو هم تموم نکرد که احتمالا بعدش کتابخونه تا ده و نیم یا اگه هم نباشه اینترنت که هست یعنی من اگه کمی فیس بوک بودم خوشبخت ترین زنه دنیا می بودم بسکه شوهرم نگا...

عشقه مامانی از روز پنج شنبه دست بکاره دادن کارت های دعوته مهمونامون شدیم   عشقه مامانی از روز پنج شنبه دست بکاره دادن کارت های دعوته مهمونامون شدیم بابا کارته دکتر چـــــــن استادش و نولیدا یکی از کارمندا که بخاطره اینکه بچه داره دعوت شده بود رو داد که به من اس ام اس داد دکتر چن نمیاد و اولین ضد حال به من خورده شد آخه اینجوری نولیدا تک می افتاد دمق شده بودم خیلی ، عصر دوباره با بابا راهی خونه دوستامون شدیم رفتیم خونه تنها خانواده باقی مونده که کارتشو که دادم گفت ملی ما یه سفر فوری برامون پیش اومده باید بریم نمی دونم چرا اینقدر حالم گرفته شده بود با غصه راهی بقیه خونه ها شدیم یه کم هم گردو آورد...

هنوز تک تک لحظه هاش تو ذهنمه تک تک ثانیه هایی که انتظار کشیدم تا بیای اون موقع فقط با تمامه وجود میخواسمت اما نمی دونستم داشتنت به این قشنگیه نمی دونستم که لبخندت به همه دنیا می ارزه اون موقع همه آرزوم این بود که دستات رو تو دستم بگیرم اما نمی دونستم وقتی دستت رو می گیرم تا تاتی کنی چه غروری همه وجودمو می گیره اون وقتا حسرت می کشیدم یه لحظه تو سونوگرافی ببینمت چقدر دلم می خواست بدونم چه شکلی هستی حالا صورته ماه و معصومت یه لحظه هم از جلو چشمام نمی ره حالا اون لبای خوشگلت رو باز می کنی می چسبونی به صورتم وقتی می گم مامانو بوس کن همه امیدم ممنونم که با تو دیگه ناامیدی جایی برام نداشت همه زندگیم ممنونم که زندگیمو به این قشنگی کردی نفسم ...